وبلاگ شخصی علی رستمی:دیواره نوردی دنیای ازاد من
این وبلاگ متعلق به تمام عاشقان کوهستان می باشدوبلاگ شخصی علی رستمی:دیواره نوردی دنیای ازاد من
این وبلاگ متعلق به تمام عاشقان کوهستان می باشد
نامزدهای کلنگ طلایی 2013
Piolets d'Or 2013
۳ الی ۶ آوریل ۲۰۱۳ (هفته سوم فروردین ۱۳۹۲) بیست و یکمین دوره جایزه کلنگ طلایی که معتبر ترین جایزه بین المللی کوهستان به شمار می آید در منطقه کورمایر (Courmayeur) و شامونیکس (Chamonix) در پای کوهستان مون بلان در فرانسه برگزار خواهد شد. نامزدهای دریافت این جایزه از کشورهای فرانسه، بریتانیا، روسیه، آمریکا و ژاپن هستند که همگی صعودهای دشوار و زیبایی را در مرتفع ترین کوه های جهان به ثبت رسانده اند.
در این رقابت ها شش صعود نامزد دریافت این جایزه می باشند که پنج صعود به دلیل تراورس در ارتفاع تعیین شده و دو صعود نیز به دلیل فرود از جبهه صعود نشده نامزد این جایزه شده اند.
طبق گفته های رئیس هیات داوری این دوره که استفان ونبلز (Stephen Venables) از بریتانیا ست، همه این صعودهای شاخص و شجاعانه به سبک آلپاین انجام شده و بر روی مسیرهای ماجراجویانه ای بوده که قبلا بارها تلاش های ناموفقی به خود دیده اند. در این مراسم جایزه دیگری نیز به نام "جایزه موفقیت کلنگ طلایی تمام دوران" به کورت دیمبرگر (Kurt Diemberger)، کوه نورد اتریشی خواهد رسید. کورت بعد از کوه نوردانی چون والتر بوناتی، رینهولد مسنر، داگ اسکات و رابرت پاراگوت، پنجمین کوه نوردی ست که به این افتخار دست پیدا می کند.
اما نگاهی کوتاه بیندازیم به شش نامزد جایزه کلنگ طلایی ۲۰۱۳ و صعودهای آنان:
۱) نامزد اول چهار کوه نورد از فرانسه هستند که برای صعودشان به کوه کامت (Kamet) به ارتفاع ۷،۷۵۶ متر که در هندوستان واقع شده، تعیین گردیده اند. این تیم دیواره ۲،۰۰۰ متری شیب دار و ترکیبی این کوه در جبهه جنوب غربی آن را به سبک آلپاین و در مدت پنج روز صعود کردند. آنها در گرده جنوبی این کوه در ارتفاع ۷،۴۰۰ متری بیواک کرده و بعد از صعود با دشواری های غیر منتظره ای روبرو شدند و بعد از فرود تا محل بیواک خود از جبهه جنوبی که قبلا هیچ تلاشی بر روی آن صورت نگرفته بود، فرود آمدند. اعضای این تیم عبارت اند از: سباستین بوهین (Sébastien Bohin)، دیدیه ژوردین (یا جوردین) (Didier Jourdain)، سباستین موتی (Sébastien Moatti) و سباستین راتل (Sébastien Ratel).
۲) دومین نامزد دو کوه نورد بریتانیایی هستند که برای صعود کوه شیوا (Shiva) در هندوستان به ارتفاع ۶،۱۴۲ متر انتخاب شده اند. این تیم از سمت شرقی کوه تراورس کرده که دارای گرده تیز و باریکی ست که به "دماغه شیوا" معروف است و از گرده جنوبی فرود آمده اند. این صعود پنجمین صعود یست که این کوه به خود دیده است. مایک فوولر (Mick Fowler) و پول رامسدن (Paul Ramsden) هر دو از بریتانیا که یک بار نیز در سال ۲۰۰۳ این جایزه را برده اند، در طول ۹ روز این تراورس را در مسیر خطرناک و ترکیبی خود به پایان بردند.
۳) سومین نامزد، تیم سه نفره از روسیه هستند که به دلیل صعود برج موستاق (Muztagh Tower) به ارتفاع ۷،۲۸۴ متر در پاکستان برای دریافت این جایزه انتخاب شده اند. صعود اسپار (گرده تیز) شمال شرقی این کوه برای سه روسی به نام های دیمیتری گولوچنکو (Dmitry Golovchenko)، الکساندر لانگ (Alexander Lange) و سرگی نیلوف (Sergey Nilov) هفده روز به طول کشید. این مسیر قبلا هیچ تلاشی به خود ندیده بود و به با اینکه سه کوه نورد روس به شکل آلپاین صعود خود را به انجام رساندند اما مواد غذایی و سوخت زیادی با خود حمل کردند تا بتوانند در شرایط نامساعد هوایی غذای کافی برای انتظار داشته باشند. کراکس تکنیکی آنها بین ارتفاع ۶،۶۰۰ الی ۶،۹۰۰ متری یک مانع صخره ای شیب دار بود. مواد غذایی آنان قبل از صعود قله به پایان رسید و به خاطر شرایط جوی نامناسب به جای فرود از مسیر برنامه ریزی شده (گرده شمال غربی)، مستقیما از جبهه شمالی فرود آمدند.
۴) گزینه بعدی تیم سه نفره آمریکایی ست که به دلیل صعود اوگر (Baintha Brakk – Ogre) به ارتفاع ۷،۲۸۵ متر در پاکستان انتخاب شده اند. اوگر یکی از مشهورترین کوه های جهان است که تا سال پیش تنها دوبار صعود شده بود و علارغم تلاش های زیاد هیچوقت از جبهه جنوبی صعود نشده بود. این سه کوه نورد به نام های کایل دمستر (Kyle Dempster)، هایدن کندی (Hayden Kennedy) و جاش وارتن (Josh Wharton) مسیر زیرکانه ای را از گرده شمال شرقی تا جبهه جنوب شرقی و بلاخره به جبهه جنوبی برگزیدند. این تیم در مسیر انتهایی جبهه جنوبی با تراورس در مسیر شیب دار و سنگی بر قسمت سخت این صعود ترکیبی غلبه کرده و با بیواک در ارتفاع ۶،۹۰۰ متری دمستر و کندی خود را به قله رساندند. اما این دو کوه نورد در مسیر بازگشت وظیفه سخت و دشوار بازگرداندن وارتن، که حالش خوب نبود را داشتند.
۵) گزینه بعدی صعود سندی الن (Sandy Allan) و ریک الن (Rick Allen) از بریتانیا به نانگا پاربات (۸،۱۲۵ متر) از گرده ماژنو ست که از طرف هیات داوران انتخاب شده است. مسیر گرده ماژنو بی شک یکی از معروف ترین مسیرهای صعود نشده در قره قروم پاکستان بود که قبلا بارها توسط کوه نوردان بزرگی مورد تلاش قرار گرفته بود. این مسیر طولانی ترین گرده در بین قلل هشت هزار متری ست که با استناد به نقل قول های متنوع ۱۰ الی ۱۳ کیلومتر طول دارد. این دو فعال باتجربه هیمالیا بخش بزرگی از مسیر را همراه کتی اوداود (Cathy O'Dowd) از آفریقای جنوبی و سه شرپای نپالی بودند. این گروه صعود خود را به سبک آلپاین پیش برده و هر هشت قله مسیر را عبور کردند و بعد از بیواک در ارتفاع ۷،۲۰۰ متری تلاش ناموفقی برای صعود این گرده صعود نشده داشتند که در نتیجه همگی به غیر از سندی و ریک تسلیم شده و فرود دشواری از مسیر جنوبی را تجربه کردند. این دو کوه نورد بریتانیایی با تراورس جناح شمالی توانستند خود را به قله رسانده و از پس از ۱۸ روز به صعود تاریخی خود پایان دادند.
۶) و بلاخره آخرین انتخاب برای صعود کیاشار (Kyashar) به ارتفاع ۶،۷۷۰ متر در نپال متعلق به ژاپنی هاست. سه کوه نورد ژاپنی به نام های تتسویا آاوکی (Tatsuya Aoki)، یاسوهیرو هاناتانی (Yasuhiro Hanatani) و هیرویوشی مانوم (Hiroyoshi Manom) برای اولین صعود یال ۲،۲۰۰ متری جنوبی کیاشار که یکی از عالی ترین صعودهای تکنیکی آلپاین به شمار می رود در این لیست قرار گرفتند. این صعود که پاییز سال گذشته اتفاق افتاد، ۶ روز به طول انجامید و به این ترتیب دومین صعود این کوه رقم خورد. بخش کراکس گرده در روز پنجم یکی از نکات غیر قابل برگشت آن به شمار می رود. این سه کوه نورد با یک بیواک از گرده غربی فرود آمدند.
اما هیات داوری این دوره کلنگ طلایی، استفان ونبلز (Stephen Venables) پنجاه و هشت ساله از بریتانیا، گرلیند کالتنبرونر (Gerlinde Kaltenbrunner) چهل و یک ساله از اتریش، سیلوو کارو (Silvo Karo) پنجاه و دو ساله از اسلوونیا و کاتسوتاکا یوکویاما (Katsutaka “Jumbo” Yokoyama) سی یک ساله از ژاپن هستند.
منبع: http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=40696
