وبلاگ شخصی علی رستمی:دیواره نوردی دنیای ازاد من
این وبلاگ متعلق به تمام عاشقان کوهستان می باشدوبلاگ شخصی علی رستمی:دیواره نوردی دنیای ازاد من
این وبلاگ متعلق به تمام عاشقان کوهستان می باشدپروتئین ها
طبقه بندی پروتئین ها : پروتئین های بدن به سه گروه کروی ، رشته ای و پیوسته تقسیم می شوند .
1 - پروتئین های کروی : اغلب پروتئین های بدن شکل کروی یا بیضوی دارند . این پروتئین ها به طور کلی در آب یا محلولهای نمکی حل می شوند . بعضی از نمونه های مهم پروتئین های کروی عبارتند از : آلبومین، گلوبولین و فیبرینوژن که پروتئین پلاسما را تشکیل می دهند . همچنین هموگلوبین و سیتوکرومها نیز از این گروه پروتئین ها می باشند .
2- پروتئین های رشته ای : پروتئین های رشته ای ، پروتئین های ساختمانی اصلی بدن را تشکیل می دهند . این رشته ها فوق العاده محکمند و خاصیت ارتجاعی دارند . پروتئین های رشته ای از چهار نوع اصلی زیر می باشند .
الف - کلاژن ها که پروتئین های اصلی ساختار بافت همبند ، وترها ، غضروف و استخوان به شمار می آیند.
ب – الاستینها که رشته ای الاستیک یا ارتجاعی وترها ، شریانها و بافت های همبند را تشکیل می دهند .
ج – کراتین ها که پروتئین های ساختاری مو و ناخنها هستند .
د – اکتینها و میوزینها که پروتئین های انقباضی عضلات را تشکیل می دهند .
3- پروتئین های پیوسته : به آن ها پروتئین های مزدوج نیز می گویند و با مواد غیر پروتئین ترکیب می شوند که عبارتند از :
الف - نوکلئوپروتئین ها که ترکیبی از اسید نوکلئیک و پروتئین های ساده اند . نوکلئوپروتئین های دی اکسی ریبوزی ، کروموزمها را تشکیل می دهند و بخش DNA آن ها ژن ها را می سازند .
ب – پروتئوگلیکان ها که به آن ها موکو پروتئین ها نیز می گویند . موکو پروتئین ها اجزای مهم تمام بافتهایند و 30درصد وزن خشک بافت همبند را تشکیل می دهند . همچنین مثل یک ماده روغنی در مفاصل عمل می کنند و عامل قوام ژله مانند مایع زجاجیه چشم به شمار می آیند .
ج - لیپو پروتئین ها که پروتئین ها با مواد لیپیدی هستند .
د - کرومو پروتئین ها از قبیل هموگلوبین و سیتوکرومها که دارای مواد رنگی می باشند .
ه - فسفو پروتئین ها که حاوی فسفر هستند .
و- متالو پروتئین ها که منیزیم ، مس ، آهن ، روی یا یون هی فلزی دیگر دارند و در ساختمان بسیاری از آنزیم ها شرکت دارند .
نقش پروتئین ها : نیاز بدن به اسیدهای آمینه و پروتئین ها را می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد .
1 – نقش اسیدهای آمینه در تامین رشد و تهیه بافتهای جدید : بعضی اسیدهای آمینه برای ترمیم بافتها لازمند و بعضی بافتها یبرای رشد به اسیدهای آمینه ویژه ای نیاز دارند . همچنین میزان پروتئین مورد نیاز به مراحل رشد وابسته است .
2 – نقش اسیدهای آمینه در ساختن ترکیبات ضروری بدن و نگهداری بافتها : هورمون هایی مثل انسولین ، آدرنالین و تیروکسین از مواد پروتئینی اند . آنزیم ها و کوآنزیم ها نیز ساختمان پروتئینی دارند . هموگلوبین و تریپتوفان نیز از پروتئین سنتز می شوند . تمام پروتئین های بدن به طور دائم ولی با سرعت های متفاوت در حال تجزیه و سنتز مجددند .
3 – تنظیم مایعات بدن : توزیع مایعات در دو طرف غشای سلولی را فشار اسمزی تنظیم می کند . فشار اسمزی را الکترولیتها و پروتئین های پلاسما در ارتباط با فشار اسمزی خون ایجاد می کنند . در صورت کمبود پروتئین ، میزان آلبومین پلاسما تقلیل می یابد و این تغییر از برگشت مایع از فضای میان بافتی به داخل خون جلوگیری می کند . در نتیجه ،مقداری مایع در فضای میان بافتی جمع می شود که یک بافت نرم اسفنجی به نام ادم یا خیز تشکیل می دهد .
4 – تثبیت PH خون : پروتئین ها را مواد بافری نیز می نامند ، زیرا در این نقش با محیط اسیدی و قلیایی مقابله می کنند . وجود آن ها در خون از تجمع غیر طبیعی حالت قلیایی یا اسیدی که در واکنش های طبیعی بدن اختلال پدید می آورند ، جلوگیری می کنند .
5 – محرک سنتز پادتن : پادتن ها که وظیفه دفاع از بدن در برابر هجوم عوامل عفونی و مرضی بر عهده دارند ، مواد پروتئینی اند .وقتی پروتئین های بافتی تجزیه می شوند ، توانایی بدن در خنثی کردن مواد شیمایی کاهش می یابد ، به طوری که بدن در مقابل بعضی سموم یا داروها مقاومت کمتری نشان می دهد .
6 – تولید انرژی : یک گرم پروتئین در بدن 4 کالری انرژی تولید می کند . پروتئین اضافی یا به مصرف می رسد و انرژی تولید می کند و یا چنانچه کل انرژی دریافتی زیادتر از نیاز بدن باشد به چربی تبدیل و در بافت های چربی ذخیره می شود . اگر انرژی دریافتی از کربوهیدرات ها و چربی ها در غذا کافی نباشد ، پروتئین ها می سوزند تا به مصرف انرژی برسند در این حالت اعمال ساختمانی و یا ترمیمی آسیب می بینند .
هضم و جذب پروتئین ها : گوارش و هضم مواد پروتئینی از معده شروع می شود . در محیط اسیدی معده ، آنزیم های پپسین و دنین در مجاورت اسید کلریدریک تجزیه پروتئین های مواد غذایی را به پپتیدها شروع می کنند . مواد غذایی پروتئینی پس از تجزیه نسبی به دوازدهه وارد می شوند و در آن جا با شیره لوزالمعده که آنزیم های تریپسین ،کیموتریپسین و کربوکسی پپتیداز دارد تماس برقرار می کنند . این آنزیم ها زنجیره های پپتیدی را کوتاه تر می کنند . گوار پروتئین ها در روده باریک کامل می شود . در آنجا مجموعه ای از پپتیدازها به نام اوپسین عمل تجزیه زنجیره های کوتاه پپتیدی را به اسیدهای آمینه کامل می کنند .
اسیدهای آمینه به راحتی از دیواره سلول های روده بر مبنای پدیده انتشار ساده و یا انتقال فعال جذب می شوند . اسیدهای آمینه پس از جذب در مخاط روده از راه ورید باب به کبد حمل می شوند تا از آن جا برای انتقال به بافت های مختلف و سلول ها به داخل جریان خون راه یابند . اسیدهای آمینه ضروری معمولا سریعتر از سایر اسیدهای آمینه جذب می شوند .
پروتئین ها و فعالیت های ورزشی : در فعالیت های ورزشی استقامتی شدید و طولانی، پروتئین بعد از کربوهیدراتها و چربی ها در درجه سوم اهمیت قرار دارد. در فعالیت های قدرتی ، سرعتی و انفجاری ، نقش پروتئین های عضلانی آشکارتر می شود . عضله ای قویتر است که حجیم تر باشد و آن عضله ای حجیم تر می شود که پروتئین بیشتری در ساختمانش شرکت داشته باشد . بعد از فعالیت های شدید جسمانی به علت تجزیه پروتئین های عضله ، حتما باید پروتئین مصرف کرد . همچنین مصرف پروتئین قبل از مسابقه ادرار را زیاد می کند و باعث می شود که آب زیادی از بدن خارج و ورزشکار با کمبود آب و اختلال در کنش و واکنش های بدن مواجه شود .
