دیوارهنوردان ایرانی و گشایش۲ مسیر بر روی دیواره قله «نروانگ» ارمنستان |
چهارشنبه، ۱۵ مرداد ۱۳۹۳ به گزارش رسیده؛ تیمی از دیواره نوردان ایرانی موفق به گشایش۲ مسیر بر روی دیواره قله «نروانگ» ارمنستان شدند. مشروح گزارش این برنامه و تصاویر ارسالی که یادبود مربی ارجمند «سعید امینی ثانی» انجام شده است در ادامه ملاحظه مینمائید: دیواره نروانگ واقع در طول و عرض جغرافیایی ۳۹ درجه و ۴۳ دقیقه و ۳۳.۸۰ ثانیه N ۴۵ درجه ۱۲ دقیقه ۲۱.۰۸ ثانیه E در ۸ کیلومتری شهری به نام ارنی در فاصله زمانی ۳ ساعته شهر ایروان قرار گرفته است. این منطقه به جهت قرار گیری صومعه تاریخی نروانک سبب عبور تعداد زیادی توریست از این منطقه شده که یکی از پر بازدید کننده ترین بناهای ارمنستان به شمار می رود. دیواره نروانک با طول ۲۳۰ متر بزرگترین و مشهورترین دیواره ارمنستان می باشد. که هرساله سنگنوردان زیادی را به سمت خود می کشاند. عکس مجله پتزل۲۰۱۲ نمای زیبایی از این منطقه است، سنگنوردان بزرگی همچون کریست شارما تلاشهایی روی این دیواره انجام داده اند. طی آشنایی که آقای قویدل در زمستان ۹۲ با یک گروه کوهنوردی ارمنستانی و روسی در صعود به قله دماوند داشته اند و رایزنی هایی که توسط آقای رستمی با آنها صورت گرفته بود با این منطقه آشنا شدیم و طی بازدید و عکس برداری که در اردیبهشت ماه توسط تیم شناسایی که به سرپرست آقای قویدل صورت گرفته بود وتلاشهای ۶ ماهه و جمع آوری اطلاعاتی که راجع به این دیواره داشتیم و همچنین همکاری و راهنمایی های جناب آقای رضا زارعی رییس فدراسیون کوهنوردی ایران، این منطقه را جهت گشایش مسیر و افزایش روابط بین سنگنوردان ایرانی، ارمنی و روسی انتخاب کردیم. و با هماهنگی های انجام شده با فدراسیون ایران و ارمنستان برنامه مشخص و جهت اقدام برنامه ریزی شد. تیم اعزامی متشکل بود از آقایان:
۲۶/تیر/۹۳ تیم دیواره نوردی با آمادگی کامل که در سه اردوی قبلی که در مناطق علم کوه (کلاردشت)، اخلمد(مشهد) و نقش رستم (شیراز) به دست آورده بودیم عازم منطقه شد که روا دید آن به شرح زیر می باشد. اعضای تیم در ساعت ۹صبح طی هماهنگی های قبلی در ترمینال جنوب حاضر شدند و بعد از بازنگری مجدد لوازم و صورت برداری از آنها در داخل اتوبوس جا نمایی کردیم تا تهران را در ساعت۱۲:۳۰به مقصد ارمنستان ترک کنیم. ۲۷/تیر/۹۳ ساعت ۱ نیمه شب به مرز نور دوز رسیدیم بعد از جابه جایی و انجام کارهای قانونی و تایید پاسپورت با ۳ ساعت تاخیر در ساعت ۴بامداد دوباره راه افتادیم. صبحانه را در ساعت ۷:۳۰ در منطقه گوریس خوردیم و به راه ادامه دادیم تا در ساعت ۱۱:۴۵به سه راهی شهر ارنی رسیدیم و لوازم را از اتوبوس تخلیه کردیم و بعد از تامین یک سری مایحتاج مان با دو دستگاه سواری عازم دیواره نروانک که در ۵ کیلومتریمان بود شدیم. بعد از بر پایی کمپ و مرتب کردن لوازم به دو تیم تدارکات و شناسایی تقسیم شدیم. تیم تدارکات کار آماده سازی شام را بر عهده گرفت و تیم شناسایی با باز بینی مجددی که از ۵کیلومتر دیواره داشت مسیرهای انتخابی را که در اردیبهشت مشخص شده بود را تایید و انتخاب کردیم لازم به ذکر است که مسیرهای گشایش شده که قبلاً توسط تیمهای دیگرصورت گرفته بود بسیار نزدیک به هم بودند (قابل ذکر است تمامی مسیرها بولت زده بودند و مسیر تمیز نداشتند و مسیرها به طور اسپرتی صعود می شد). شاید مسیرهای انتخابیمان به خاطر سختی و طولانی بودنشان دست نخورده مانده بودند. شب طی مشورت تیمی که صورت گرفت تیم به دو کرده ۳ نفره تقسیم شدند: کرده۱- رستمی - ابراهیمی- محمد صادقی کرده۲- قویدل - یزدانیان- مقیمی تیم تدارکات: جبار صادقی –حمید امینی ثانی ۲۸/تیر/۹۳ امروز را به شناسایی مسیرها که قرار بود گشایش شود را با دوربین های شکاری و عکاسی مورد بررسی قرار دادیم و تبادل نظر بین دو گروه که کدام گروه بر روی کدام مسیر فعالیت نمایند و زود خوابیدیم به امید فردا و تلاش بر روی این دیواره زیبا. ۲۹/ تیر /۹۳ ساعت۵:۳۰ صبح بچه ها از خواب بیدار شدند و بعد از صرف صبحانه و نرمش گروهی کارمان را آغاز کردیم و ۲ نفر دیگر کار تهیه نهار، تامین آب و نگهداری کمپ را برعهده گرفتند. طی ۱۰ ساعت تلاش طاقت فرسا کرده یک موفق به گشایش ۷۰ متر و کرده دو موفق به گشایش ۱۰۰متر شدند. بچه ها با برقراری کارگاه و ثابت گذاری طنابها اقدام به فرود کردند، تا شب را در کمپ با یکدیگر بگذرانند. شب بچه ها به تبادل اطلاعات در مورد مسیرهایی که گشایش کردند و ابزارها و میانی هایی که گذاشته اند مشغول شدند و در انتها با ترسیم کروکی و صرف شام به چادر ها رفتند تا استراحت کنند. ۳۰/ تیر / ۹۳ ساعت۵:۳۰ صبح بچه ها از خواب بیدار شدند و بعد از صرف صبحانه و نرمش گروهی هر کرده با جمع آوری لوازم مورد نیاز خود عازم ادامه مسیر شدند به علت تمرینات مکرر تیمی، قبل از برنامه اعضا با هم داشتند تیم به خوبی با هم مچ شده بودند و مشکلی هم نبود. بعد از یومار زدن کرده ۱ به ابتدای مسیر خود رسیده بودند در حالی که کرده دوم به علت پاک سازی مسیر تازه به کارگاه اول رسیده بودند و بعد از پاک سازی طول دوم خود را به کارگاه رساندند و به ادامه گشایش مسیر مشغول شدند. طی یک تلاش خوب کرده اول موفق به گشایش ۷۰ متر و کرده دوم به علت سختی مسیر فقط موفق به گشایش ۵۰ متر شدند. همدلی و همکاری خوب افراد تیم باعث شد که گرمی هوا، سختی مسیر و عوامل دیگر کوچکترین خدشه ای براین تلاش وارد نکند. بعد از ظهر ساعت ۴کرده اول به علت کم آبی و آفتاب شدید دست از تلاش خود برداشتند و کرده دوم نیز خود را در ساعت ۶ به کمپ رساند تا بعد از یک استراحت خوب وصرف شام به تبادل اطلاعات و ترسیم کروکی مسیر گشایش شده پرداختیم. روز بعد نیز قرار بود اعضای کرده مسیر های خود را عوض کنند. در نتیجه اطلاعات کامل وهمچنین راهنمایی های لازم و کافی سبب شده بود تا مسیرها به طور کامل شناخته شوند. ساعت ۲ نیمه شب آقای ارتور و ۲تن از دوستانش که قرار بود در روز اول به ما ملحق شوند به دیدن ما آمدند، قبلاً در یک تماس تلفنی به ما گفته بود که به دلیل از دست دادن یکی از دوستان نزدیکش به روسیه رفته بود یک ساعتی به گفتگو پرداختیم و گفت که یکی از دوستانش فردا به ما ملحق خواهد شد وبعد خداحافظی کردیم. ۳۱/ تیر /۹۳ امروز استراحت کامل و تحلیل و بررسی مسیرها که به طور ناخواسته مسیر گروه ۲ باید از مرحله سختی می گذشت که باید با کل تیم مشورت می شد و نتیجه آن تأثیرگذار بر روی مسیر بود. ۱/مرداد/۹۳ ساعت۵:۳۰ صبح بچه ها از خواب بیدار شدند و بعد از صرف صبحانه و نرمش گروهی کارمان را آغاز کردیم: کرده۱- رستمی، ابراهیمی، محمد صادقی کرده۲- قویدل، یزدانیان، مقیمی در کرده یک به علت نبودن شکاف مناسب برای ابزار، زمان زیاد تلف شد که خوشبختانه بعد از عبور این مسیر ۸ متری با تلاش بیشتر موفق شدیم جبران کنیم. کرده دوم کار خود را در ساعت ۲ با گشایش ۶۰ دیگربه پایان رسانید و بعد از جمع آوری مسیر به کمپ برگشتند و کرده اول به علت زدن کارگاه بولت کار خود را با گشایش ۸۰ متر دیگر در ساعت۴ به پایان رساند. وقتی تیم به کمپ رسید دوستمان آقای جان از طرف آقای ارتور به ما ملحق شد وشب را در کنار ما بود. غروب وسایلمان را مرتب و صورت برداری کردیم و کار ترسیم کروکی را به پایان رساندیم. در ابتدای شب بود که یک تیم ۴نفره متشکل از ۲نفر لهستانی و ۲ فرانسوی وارد منطقه شدند و از ما کمک خواستند تا مسیر ها را به آنها نشان دهیم بعد از این که متوجه فعالیت ما شدند ابراز علاقه کردند که مسیر شماره یک را به علت نداشتن تجهیزات کافی تا نصفه صعود کنند. این اتفاق در روز بعد افتاد باعث افتخار تیم بود که مسیر گشایش شده در یک روز بعد از بازگشایی صعود میشد. صعودهای مشترک دیگری هم در منطقه با هم داشتیم. این امر باعث شد تا ما در منطقه بمانیم. ۲/ مرداد /۹۳ امروز را در منطقه ماندیم تا گروه ۱ بر روی مسیر گروه ۲ تلاش کنند و صعود نمایند و همچنین گروه ۲ بر روی مسیر گروه ۱ تلاش نمایند تا هر دو تیم بر روی مسیرهای گشایش شده توسط هم تیمی های خود تلاش کرده باشند و از ساعت ۴ صبح شروع تا ۵ عصر طول کشید. ۳/ مرداد /۹۳ امروز ساعت ۷ صبح بعد از نرمش گروهی تیم با دو خودرو عازم هتل شد. تیم استراحت کرد تا فردا به سمت قله آراگاتس بام کشور ارمنستان راهی شود. ۴/ مرداد /۹۳ ساعت ۵:۳۰ عازم قله شدیم و در ساعت ۷:۳۰ به کمپ جبهه جنوبی رسیدیم، چند ساختمان بلند، ایستگاه هوا شناسی، رستوران و یک سد که آب برفچال ها را در خود جمع میکرد وجود داشت. هوا ابری بود و قله خود را زیر مه مخفی کرده بود بعد از صرف صبحانه و گرفتن عکس عازم قله شدیم. دامنه ها پر از برف و یخ بود و هر از گاهی مجبور بودیم با احتیاط زیاد از روی آن عبور کنیم. این امر سبب شده بود که ما با سرعت کمتری حرکت کنیم و حتی مسیرمان را به سمت غرب طولانی تر کنیم. اما مهم نبود چون منطقه بسیار سرسبزبود و بچه ها آمادگی کامل داشتند. در منطقه چند تیم دیگر هم بودند. ما توانستیم به لحاظ آشنا نبودن با منطقه راه خود را به خوبی بیابیم و در ساعت۱۲:۳۰روی قله بودیم. نشانه قله یک صلیب بزرگ و چند تابلو و پرچم است. تیم با گرفتن چند عکس و تبریک و شاد باش و خوردن کمی تنقلات صعود خود را جشن گرفتیم و کمی بر روی خط رأس به پیاده روی پرداختیم اما مه آنقدر غلیظ بود که فقط میتوانستیم تا چند متری خود را ببینیم. به سمت پایین راه افتادیم ساعت ۴ بود که به کمپ رسیدیم هوا ابری بود و در کنار سد تکه های یخ دیده میشد هوا کم کم داشت تاریک میشد که به سمت هتل راه افتادیم و آخر شب به هتل رسیدیم . ۵/ مرداد /۹۳ و ۶/ مرداد /۹۳ بازدید از شهر و بازگشت به میهن. مشخصات مسیرهای گشایش شده: *مسیر ایرانی ها شماره یک ۲۲۰ متر *مسیر ایرانی ها شماره دو ۲۱۰ متر نگارش علی رستمی |
ر